Fakansi ariba Kòrsou

Donderdag ging de wekker om half 6. Ik heb nog de laatste paar dingen in mijn tas gedaan. Ik heb echt een heel kleine tas mee. Prestatie op zich. En dat terwijl ik, toen ik naar Aruba ging, dik over het gewicht zat.
In het vliegtuig had ik echt een gevecht met mezelf. Ik was zo ontzettend moe, maar ik wilde heel graag wakker blijven om Aruba vanuit de lucht te zien. Aruba ziet er ontzettend mooi uit. Vooral de kusten, waar je witte stranden ziet en waar het water lichter is.
Een paar minuten nadat we onze gordels los mochten maken, werd er alweer omgeroepen: ‘Cabin crew, prepare for landing.’
Na nog geen uur gevlogen te hebben, stonden we op een ander eiland. Na gepind te hebben, gingen we met Marion mee, bij wie wij mochten overnachten. We kwamen aan bij Blue Bay, waar Marion en Kevin wonen. Twee prachtige huizen, waarbij wij één huis voor onszelf toegewezen kregen.
Marion moest nog even werken en zette ons bij de Zuikertuin af. We hebben eerst wat zonnebrand gekocht en hebben daarna bij het Achtertuintje ontbeten. Een heel leuke plek, waarbij er allemaal dieren in de achtertuin liepen.
Na een poosje werden we opgehaald en hebben thuis onze bikini aangetrokken. Thuis is haar huis waar ik nog amper een uur was geweest. We werden naar het strand van Blue Bay gebracht. Weer een prachtig strand met een fijne ambiance.
Thuis hebben we snel gedoucht en gegeten. Daarna zijn we weer naar het strand gegaan, waar we ‘Captain Philips’ op een groot scherm gingen kijken. Liggend op een ligbedje, het strand, de zee op de achtergrond, de palmbomen die heen en weer waaien. Eén woord: genieten!
Na de film hebben we thuis ons bed geïnstalleerd. Daarna gingen we stappen met Kevin, Boris en de meiden in Bermuda. Na het stappen hebben we op de boot nog een shoarmabroodje gegeten. Het was een leuke avond.
Vrijdag zouden we met de boot naar Klein Curaçao gaan. Marion zou mee gaan, maar ze had last veel van hoofdpijn. Kevin ging wel met ons mee. Mick, degene van wie de boot was, gaf ons twee opties: of 4 uur lang op wilde golven kotsend naar Klein Curaçao gaan of naar Westpunt. Het eerste viel dus af. Ik vond het varen heerlijk. Lekker op de rand van de boot zittend, wiegend op de golven, de wind in de haren en de zon die brandt. Onderweg zagen we heel mooie stranden en de meest luxe huizen. Echt kasten van woningen! Na een poosje mochten wij voor op de boot liggen, wat wij geen tweede keer lieten zeggen. Daar lagen wij: 5 op een rij, nietsvermoedend te genieten, toen de boot in één keer vol gas ging. Doordat we ingesmeerd waren met zonne-olie waren we super glad en gleden we alle kanten op. Dit alles – inclusief de geschrokken gezichten – is opgenomen.
We stopten dicht bij de blauwe kamer: een ruimte onder de rotsen, waar we konden snorkelen. Na het snorkelen waren er gesmeerde broodjes en heerlijk vlees van de barbecue. Op de terugweg hebben we weer ergens de anker uitgegooid om weer te snorkelen. Dit keer zagen we veel meer vissen en mooier koraal. Er zwommen prachtige vissen.
Op de terugweg had niet iedereen evenveel praatjes: Elvera lag te slapen en Lotte en Jocintha waren heel misselijk. De golven die we op de terugweg hadden, hadden we anders vier uur lang gehad naar Klein Curaçao toe.
Na het avondeten gingen we monopoly spelen. Aiaiai, wat ben ik slecht in dit spel. Ik gooide alleen maar ogen waarmee ik of op iemand anders zijn straat kwam of op een andere manier geld moest betalen. Straten kreeg ik niet.. Gelukkig stopten we na een poosje. Het énige wat ik leuk vond aan dit spel was het Curaçao was. Blue Bay, waar wij verbleven, stond er ook op.
Ik heb toen nog even air hockey gespeeld. Dat vond ik een stuk leuker. Daarna gingen we naar bed. Omdat Jos en mijn luchtbed niet helemaal goed was, gingen we allebei op bank slapen.
Op zaterdag reden we met Marion mee en waren we iets na negenen al in Willemstad. Daar hebben we eerst ontbeten. Na een paar winkels in te zijn geweest, gingen we naar de pondjesbrug. Mooi gezicht, die brug met de gekleurde huizen erachter. We gingen op een terras nog een shake drinken en deden daarna de aftermovie op de pondjesbrug en voor de letters ‘Curaçao’ en ‘Dushi’. Wat houdt onze aftermovie in? Wij proberen op elke mooie plek een filmpje op te nemen waarbij wij aan het dansen zijn. Dit gaan wij na de vakantie tot één filmpje maken op het liedje van Calvin Harris ‘Summer’.
Kevin kwam ons weer ophalen. We hebben toen nog even boodschappen gedaan. Thuis aangekomen hebben we gezond, gezwommen en geslapen.
Deze avond verzorgden wij het eten. Tomatensoep, stokbrood, kaasstengel, quiche en tiramisu na. Na het eten hebben we ezelen en liegen gespeeld.
Zondag ging de wekker alweer vroeg, doordat er drie meiden met dolfijnen zouden zwemmen. Elvera, Suzan en ik hebben de andere meiden afgezet en zijn daarna doorgereden naar Willemstad. Hier hebben we heerlijk ontbeten. Na het ontbijt gingen we naar huis om snel onze bikini aan te trekken en vervolgens door te gaan naar het strand. Toen we thuis kwamen, zagen we dat Marion en Kevin de vol gedekte tafel aan het opruimen waren. Zij hadden ons willen verrassen met een paasbrunch en er veel inkopen voor gedaan. Nadat zij de tafel helemaal hadden gedekt, wilde Marion ons wakker maken, terwijl Kevin dan de broodjes in de oven zou doen. …waren wij al lang weg. Ik voelde me echt heel schuldig. Zij hadden veel moeite gedaan om ons te verrassen, waren we er niet. Als Elvera, Suzan en ik gelijk naar huis waren gereden, waren we er nog wel geweest.
We hebben een poosje op het strand gelegen, wat we afsloten met een aftermovie. Daarna gingen we de andere meiden ophalen. Wij hebben ongeveer drie kwartier gewacht, voor ze er uiteindelijk kwamen. We zijn toen naar Westpunt gereden, omdat wij naar de grote knip wilden gaan. Het was er heel erg druk en er stond veel politie. Wij besloten niet verder te gaan, omdat wij niet zoveel tijd meer hadden. We zijn nog even naar Boca Tabla gegaan. De bewaker was aan het afsluiten en zou weggaan. Wij mochten wel kijken, maar hij gaf wel aan dat we dat snel moesten doen omdat het anders gevaarlijk zou worden. We zijn er heel even geweest en zagen dat de lieve bewaker op ons heeft gewacht.
Thuis hebben we ons snel gedoucht en opgemaakt en toen namen we Marion en Kevin mee uit eten. Het was heel gezellig en lekker!
’s Avonds gingen we weer monopoly spelen. Ik was helemaal klaar voor mijn revanche, alleen ging het weer niet zoals gepland. Ik doe er verstandig aan geen verdere uitleg te geven.
Maandagmorgen ging de wekker 5 uur. We zouden weer terug naar huis gaan.
Carlijn en ik hebben tijdens de laatste controle ‘per ongeluk’ onze paspoorten omgewisseld, omdat we wilden kijken of ze het door zouden hebben. Heel serieus gaven wij onze paspoorten af en mochten we, met elkaars paspoort, naar binnen lopen. In het vliegtuig zat ik bij de nooduitgang. Heerlijk veel beenruimte.
Weer op Aruba aangekomen zijn we met z’n allen naar de wc gegaan, omdat we thuis amper wc-papier hadden en alle winkels vandaag dicht zouden zijn omdat het tweede paasdag is. Met de broekzakken gevuld en met meer vulling in de bh’s verlieten we het vliegveld.
Het waren heel leuke dagen! De dagen zijn jammer genoeg echt omgevlogen. Ik vond het ontzettend leuk om er geweest te zijn!