Snorkelen: wat een prachtige onderwaterwereld!

Onee, ik loop alweer veel te ver achter!
Donderdag zouden Roos en ik even een paar boodschapjes doen en onze auto laten controleren bij Mipos. Dit werd een middagvullend programma. We hebben een heel goede investering gedaan: een luchtbed. Nu kunnen we lekker drijven in ons zwembad.
Vrijdagavond gingen we weer stappen. Dit keer hebben we het een stuk later gemaakt. Het was gewoon nog veel te gezellig om naar huis te gaan. Thuis ging ik bij Lotte en Suzan logeren, maar aangezien zij beide vrij snel in slaap vielen, besloot ik toch maar naar mijn eigen kamer te gaan.
Zaterdag hebben we (loom-)armbandjes gemaakt, wat hier helemaal in is. Met elastiekjes kan je op verschillende manieren verschillende soorten armbanden maken. Op stage zie je het iedereen om hebben én maken. Ik heb zelf ook veel armbandjes gekregen van de kinderen uit mijn klas, maar vond het ook leuk om het zelf te maken.
’s Middags heb ik alle foto’s van ‘onze geheime facebook’ afgehaald. Ik heb nu, na 5 weken al, erg veel foto’s.
’s Avonds zijn Carlijn en ik samen uit gegaan. Wij raakten in contact met twee jongens, één jongen woonde hier en de ander was hier op ‘soort van vakantie’. Hij was hier om te voetballen en nadat ik buitenspel - met alle glazen op tafel - had uitgelegd, vroegen zij of wij zin hadden om naar de wedstrijd te komen kijken. Na een spoedoverleg: ‘Zullen we het doen?’, ’Ja’, stemden we in. De jongens zouden proberen gratis kaartjes te regelen.
In de auto terug naar huis beseften we pas dat de jongens toch wel goed zouden kunnen voetballen als ze hier in het internationale voetbalteam zitten, één ervan werd ingevlogen vanuit Nederland en net niet goed genoeg zijn voor het WK. Ze vertelden er zelf zo nuchter over, dat wij dit pas later doorhadden.
We hebben ’s nachts Carlijn haar matras van haar kamer versleept, zodat ze bij mij kon logeren. We hebben nog even nagepraat en zijn toen gaan slapen.
Zondag werden we om 3 uur gebeld dat de jongens 2 kaartjes hadden kunnen regelen. We spraken af bij een supermarkt dicht in de buurt en kregen daar onze kaartjes. Na even gepraat te hebben, gingen we weer naar huis. Thuis in een half uur 4 lessen in elkaar gezet en daarna eten gekookt. Carlijn en ik vertrokken op tijd naar het stadion om een mooi plekje te bemachtigen. Tijdens de wedstrijd waren wij als échte Arubanen aan het schreeuwen en aanmoedigen. ‘Wij’ hebben de wedstrijd tegen Guam gewonnen. Niet ‘wij’ in de zin dat wij een heel grote, actieve rol hebben gehad, maar wij als ‘rasechte Arubanen’.
Na de wedstrijd gingen we door naar Moomba. En daarna gingen we nog door naar The Mill.
Maandag en dinsdag naar stage geweest. Dinsdag op woensdagnacht werd ik ziek. Overgeven, het zweet brak me aan alle kanten uit en ik voelde me heel beroerd. Woensdagmorgen had ik een sollicitatiegesprek. Dat ging op zich wel goed, maar daarna ben ik mijn bed weer ingedoken en er bijna niet meer uitgekomen. Ik werd heel goed verzorgd door mijn lieve huisgenootjes, van ’s nachts bij mij zitten, tot een glaasje water met een paracetamol op de gang toen ze naar stage gingen en thee op bed. Ik was er echt super blij mee, omdat ik me echt niet lekker voelde.
Zaterdagavond hebben we een surprise-uitetentje voor Jos georganiseerd, omdat zij donderdag jarig is maar de meesten dan in New York zitten. We waren met een paar meiden al weggegaan en belden dat onze band lek was en dat Carlijn en Jocintha ons op moesten halen. Tijdens het bellen met Carlijn, die het heel goed meespeelde, hoorden we Jos op de achtergrond keihard ‘Neeee’ roepen. We hebben namelijk al een lekke band gehad, wat ons geld en een goed contact met het autobedrijf heeft gekost. Onderweg heeft Carlijn telkens gezegd dat ze naar de wc moest en dat werd ‘toevallig’ bij Bingo, waar wij aan een tafeltje ‘Lang zal ze leven’ begonnen te zingen. Jos had helemaal niets doorgehad en was blij en overrompeld. Heel leuk!
Zondag voelde ik me gelukkig weer bijna helemaal beter. Roos, David, Daniël, Isabel en ik gingen snorkelen op een mooi, nieuw strand: Mango Halto. Prachtig! Later kwam Leomara ook nog aan. Tijdens de eerste keer snorkelen waren we nog dicht bij de kust, waardoor we nog niet zo veel zagen. De tweede duik was echt super! Ik heb prachtige vissen en heel mooi koraal gezien. Echt heel erg mooi!
’s Avonds kwamen de andere meiden met pizza’s aan. Heerlijk gegeten en daarna nog lekker gezeten.
Maandagmorgen wilde ik naar stage gaan, maar ’s nachts was ik al een poos wakker waarbij ik misselijk was, en bij het ontbijt werd ik weer heel beroerd. Ik ben weer naar bed gegaan en heb weer veel geslapen. ’s Middags de derde, en laatste, sollicitatiegesprek gehad.
Na een rustig middagje heb ik waarbenjij bijgewerkt en zo meteen gaan we met onze buren eten, omdat zij weggaan wanneer de andere meiden in New York zitten. We hebben allemaal hapjes gemaakt.